Raddaqnak
Horkantás. A nõ sajátos érzelemkifejezése, már megint. Lucia szeme rebbent, hadart valamit a nõnek, aki vállat vont, mondott feleletképp valamit. A lány kiment. A nõ maradt. Csettintett nyelvével, sóhajtott.
-Jó. Játszuk le, mert nem férsz a bõrödbe-dobta le köpenyét. Raddaq érezte, a feje még nem teljesen tiszta, hiába indulatos, ha varázsol, a hatás sikere kétséges lehet. A nõ szoknyát viselt és egy ujjatlan tunikát, övvel a derekán. Csak a karkötõt viselte, más ékszere nem volt. A bográcshoz lépett, fatányért vett kezébe és szedett bele egy adag ételt, nem mozdult semelyik ujja varázslatra, ajkai sem formáltak egyet sem:
-De elõbb egyél. Gyengén nem lenne kiegyenlített a küzdelem és még vihognék.